جفت ارزهای نقدینه
ارزها، همانند سهام و اوراق قرضه دارای جفت هایی با نقدینگی بسیار بالا و پایین هستند. ارزهای نقدینه به واسطه ی اقتصاد پایدار و سیستم سیاسی کشورهای مربوطه مشخص می شوند. از زمانی که ارزهای اروپایی متحد شده و یورو را به وجود آوردند، ارزهای نقدینه شامل موارد زیر می شوند:
دلار آمریکا
ین ژاپن
پوند انگلیس
یورو
دلار کانادا
بر اساس برآوردها، بیش از 80 % از حجم تبادلات روزانه ارز خارجی متشکل از فعالیت این ارزها می باشد.
نماد ارزهای خارجی
ارز ها به واسطه ی نماد خاص خود از یکدیگر تمیز داده می شوند. در بازار Forex، قیمت یک جفت ارز، در واقع ارزش یک ارز در برابر ارزش ارز دیگر است. یک جفت ارز شامل «نام» هر دو ارز می باشد که توسط «/» از هم جدا می شوند. «نام» متشکل از 3 حرف مخفف می باشد. در بیشتر موارد، 2 حرف اول شناسه ی کشور و حرف سوم نشانگر واحد ارز کشور مربوطه است.
به عنوان مثال:
USD= دلار آمریکا
GBP= پوند انگلیس
JPY= ین ژاپن
CAD= دلار کانادا
CHF= فرانک سوئیس (کنفدراسیون سوئیس)
NZD= دلار نیوزیلند
AUD= دلار استرالیا
NOK= کرون نروژ
SEK= کرون سوئد
از آنجایی که یورو متعلق به کشور خاصی نمی باشد، با مخفف «EUR» شناخته می شود.
با ترکیب دو ارز «EUR» و «USD»، جفت ارز «EUR/USD» ایجاد می شود.
ارز پایه و ارز متضاد
ارز پایه، اولین ارز در یک جفت ارز است که همیشه ارز غالب محسوب می شود. به همین ترتیب، دومین ارز در یک جفت ارز، ارز متضاد است.
یورو ارز غالب در برابر دیگر ارزهای جهانی است. جفت ارزهای اصلی در برابر یورو «EUR» عبارت اند از: EUR/USD، EUR/GBP، EUR /CHF، EUR /JPY، EUR/CAD و غیره. مخفف «EUR» همیشه ابتدا در این ترتیب نمایش داده می شود. ارز بعدی، در سلسله مراتب نام ارزهای غالب، پوند انگلیس است. جفت ارزهای اصلی در برابر پوند انگلیس «GBP» عبارت اند از: GBP/USD، GBP/CHF، GPB/JPY، GPB/CAD. به غیر از جفت ارز EUR/GBP، پوند انگلیس در هر جفت ارز دیگری اولین ارز است.
ارز پایه وغالب بعدی دلار آمریکا است. USD/CAD، USD/JPY و USD/CHF به عنوان کنوانسیون جفت ارزهای نرمال برای جفت ارزهای اصلی محسوب می شوند. از آنجایی که یورو و پوند انگلیس ارزهای پایه غالبتراند، دلار آمریکا به شکل EUR/USD و GBP/USD مظنه می شود.
شناخت ارز پایه از اهمیت ویژه ای برخودار است چرا که تعیین کننده ی ارزش ارزها (مفهومی و واقعی) به هنگام تبادل یک ارز خارجی است.
ارزش ارزها
ارز پایه همیشه با واحد تبادل پولی یکی از ارزها برابر است (یعنی 1 یورو، 1 پوند و 1 دلار). هنگامی که یک سرمایه گذار اقدام به خرید 100،000 EUR/USD می کند، در واقع او یورو را به عنوان ارز پایه خریداری (دریافت) می کند و دلار آمریکا را به عنوان ارز متضاد می فروشد . به عبارت دیگر، مقدار ارز پایه ای که او خریداری می کند برابر با 100،000 یورو می باشد.
قیمت ارز پایه همچنان ثابت می ماند، این در حالی است که ارز متضاد با توجه به مظنه ی جفت ارز مربوطه تغییر می کند که برابر است با:
(مقدار ارز پایه x نرخ ارز در بازار)
کوچکترین تغییر تدریجی در قیمت یک جفت ارز یک «پیپ» نامیده می شود. در تمامی جفت ارزها، به استثنای JPY، یک پیپ برابر با یک چهارم اعشاری ارزش یک جفت ارز است. تریدرها با استفاده از اهرم و با توجه به روند قیمت در قسمت های کوچکی از یک درصد، سود و یا ضرر قابل توجهی را تجربه می کنند.
در نسبت اهرم 1:50، یک پوزیشن 100،000 EUR نیاز به 2400 دلار مارجین در نرخ ارز 1.2000دارد. جهت محاسبه ی آن کافی است که معادل «100،000 یورو» به دلار (یا 120،000 دلار آمریکا) بر نسبت اهرم 1:50 تقسیم شود.
$120,000 / 50 = $2,400= مارجین مورد نیاز
برای تعیین ارزش یک پیپ در معامله بالا از محاسبات زیر استفاده می شود:
120000$= مقدار رسمی ارز پایه ×1.20=ارزش به دلار آمریکا
119.990 $=مقدار رسمی ارز پایه (1.20-.0001) x= یک پیپ -ارزش به دلار آمریکا
ارزش یک پیپ در دلارها برابر است با119.990-120000 یا 10 دلار
حرکت قیمت تعیین کننده ی قوی و یا ضعیف تر شدن یک ارز در بازار است. هنگامی که قیمت یک جفت ارز از پایین به بالاتر تغییر می کند، در واقع به ارزش ارز پایه افزوده شده و نتیجتاً از ارزش ارز متضاد کاسته شده است.
اگر نرخ ارز EUR/USD از 1.2000 به 1.2024 برود، نتیجتاً به ارزش یورو افزوده شده و از ارزش دلار آمریکا کاسته می شود. چرا؟
زمانی که نرخ ارزهای خارجی (قیمت ها) را بررسی می کنیم، اقدام به خرید یک جفت ارز به منزله ی خرید ارز پایه (EUR) و فروش ارز متضاد (USD) تلقی می شود. به عنوان مثال، اگر یک تریدر جفت ارز EUR/USD را به نرخ پایین بخرد و آن را به نرخ بالاتر بفروشد، سود کرده و اگر به نرخ بالا بخرد و به نرخ پایین بفروشد، ضرر کرده است.
بازگشت به تمام مقالات فارکس
